Filmy szpital, ciąża, biseksualizm

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

Zamek z piasku, który runął to ekranizacja trzeciej ostatniej części trylogii Millennium Stiega Larssona. Film rozpoczyna się tam gdzie skończyła się druga część, czyli w szpitalu, do którego trafia Lisbeth po nieudanej próbie pogrzebania żywcem. Jej kłopoty się nie kończą. Mikael Blomkvist próbuje odkryć jej mroczne sekrety i oczyścić jej imię pisząc ważny artykuł.

Film składa się z trzech segmentów, które pozornie łączą jedynie ściany pewnego domu. Pierwszy segment - 1961 rok. Kiedy Abby umiera, jej wieloletnia partnerka, Edith, musi w ciszy przeboleć uważanie jej za osobę obcą przez szpital i rodzinę Abby. Drugi segment - 1972 rok. Linda, zagorzała feministka, wraz ze swymi przyjaciółkami wybiera się do jedynego baru dla lesbijek. Tam poznaje Amy, która jest dla jej przyjaciółek zbyt męska i przez to nietolerowana. Linda mimo wszystko zakochuje się w niej. Trzeci segment - 2000 rok. Fran i Kal chcą mieć dziecko. Zaczyna się poszukiwanie odpowiedniego dawcy nasienia...

Frida Kahlo z pasją poświęca się malarstwu po wypadku, z którego ledwie uszła z życiem. Natchnienia dostarcza jej burzliwe małżeństwo i trudna sytuacja polityczna.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.