Islandzki film może wydawać się skromny, ale opowiada o wielu rzeczach. Warto wybrać się w tę podróż. przeczytaj recenzję

To kino głęboko humanistyczne, poważne, a jednocześnie delikatne i wyważone, w którym transpłciowy wątek to część większej opowieści o pułapkach społecznych ról oraz różnorodności, jaka nas otacza. przeczytaj recenzję

Na gruncie fabularnym to trochę pieprzne, zaczepne, napędzane przez narcystycznego egoistę kino, które w krzywym zwierciadle obnaża współczesne związki i pokoleniową niedojrzałość przeczytaj recenzję

W "Silver Haze" na pierwszym planie pozostaje wrażliwa, śmiała outsiderka, podejmująca piękną, prywatną walkę na przekór wszystkim i wszystkiemu. Walkę o siebie i o to, na czym najbardziej jej zależy. przeczytaj recenzję

Jednego nie można odmówić "Czasowi krwawego księżyca". Ta produkcja to prawdziwe wydarzenie w świecie kina. przeczytaj recenzję

Opowieść to będzie z gatunku tych niezwykłych. przeczytaj recenzję

Ta prostota (często łopatologia) i to podejście (zbyt efekciarskie) to nietakt wobec kunsztu i wielkości Reymonta, choć niekwestionowaną zaletą jest założenie, że ta interpretacja trafi pod strzechę. przeczytaj recenzję

"Saint Omer" nie jest filmem, który ma poruszyć i zagrać na najczulszych strunach. To kino z gatunku intelektualnie stymulującego. przeczytaj recenzję

"Cicha dziewczyna" to bowiem przede wszystkim poważne kino społeczne. Z subtelnie, ale precyzyjnie zarysowanym kontekstem. przeczytaj recenzję

Mam wątpliwość, czy ten główny temat (opowiadanie o opowiadaniu) wymagał aż takiej poważnej maniery. Odnoszę też wrażenie, że samemu Andersonowi pomogłoby też odświeżenie własnego pomysłu na kino. przeczytaj recenzję